Gelukkig nieuwjaar!

Allereerst wil ik natuurlijk iedereen een heel gelukkig 2009 wensen!
Maandagochtend vertrok mijn vader weer naar huis en kon ik weer hard aan het werk. Maandagmiddag heb ik in 5 bomen op tien plaatsenn een touwtje met een tapeje gehangen. Op deze plaatsen ga ik de sneeuwhoogten meten, maar ik moest precies weten op welke hoogte en in welke richting deze tapejes hangen. Zo stond ik dus met mijn kompas en een hele hoop touwtjes in mijn meet bos, echt heel scouting.
Dinsdag heb ik samen met mijn begeleider de camera’s voorbereid, deze camera’s maken drie keer per dag een foto van de bomen en daardoor kan ik zien hoeveel sneeuw er op de bomen ligt. De camera’s moesten ingepakt worden in twee waterdichte boxen en dat ging gepaard met (weer) veel tape en piepschuim. Volgens Tobias hadden we nog tijd genoeg om ze te instaleren, maar we waren pas om half zes klaar.
Ik had bedacht dat ik woensdag mooi kon skien, maar dat ging dus niet helemaal door, want eerst moesten de camera’s nog aan de meteotoren bevestigd worden. Voor mij was dit nogal saai, want Tobias was naar boven geklommen en ik kon vooral kijken en dingen aangeven. Het was vooral erg koud en winderig en ik was stiekum best blij dat ik niet op die toren stond. Om half elf waren we weer terug en om half elf stond ik op de piste, kon ik toch nog mooi even skien. Op de piste kwam ik Patrick tegen(een vriend van Ben) en toen konden we nog mooi even samen skien. s’Middags zou mijn moder komen, maar die had een paar uur vertraging, dus kon ik mooi weer skien! Om vier uur kwam mijn moeder en konden we meteen boodschappen doen, we zouden namelijk de volgende dag hutspot maken voor onszelf en ben en zijn vrienden. Op oudejaarsavond zelf gingen we weer kaasfonduen, nu heb ik echt wel genoeg kaasfondue gehad. Na het eten ging mijn moeder slapen, want ze was nog een beetje ziek, en wij gngen mexxen, dat kennen Duitsers ook en de regels zijn hetzelfde. In het nederlands ben ik al slecht in dat spel, in het Duits ging het helemaal dramatisch slecht en voor ik het wist had ik 6 beerenburg achter de kiezen. Gelukkig verging het de rest niet veel beter. Om een uur of elf gingen we de straat op om daar oud & nieuw te vieren en naar het vuurwerk te kijken. Om half een was al onze champagne op en gingen de jongens nog uit, maar mijn moeder en ik gingen naar huis. Om halfzes werd ik bruut gewekt door de deurbel, Ben dacht dat hij z’n sleutel kwijt was, maar die had hij zelf op de brievenbbussen gelegd, maar vanwege alle drank was hij dat weer vergeten. Lekker dus, bovendien ging hij nog fijn even met z’n bergschoenen op mijn blote voeten staan.
Op 1 januari hebben we een beetje gewandeld en s’middags zou ik eigenlijk met Patrick gaan skien, maar die was veel te brak dus ging ik alleen. S’avonds was het tijd voor de hutspot, hij was echt superlekker, alleen werd er niet heel veel van gegeten vanwege de brakheid van bepaalde mensen.
Vrijdag was het weer tijd om een beetje te wandelen en wat winkels te kijken in Davos. s’Avonds zijn we uiteten gegaan bij de beste pizzeria in Davos, het was daar echt druk, maar gelukkig konden we nog een mooi plaatsje bemachtigen aan de bar.
Zaterdag hebben we nog een mooie wandeling vanaf een skilift gemaakt en ben ik daarna nog gaan skien.
Vandaag ging mijn moeder alweer naar huis en ging ik nu echt met Patrick skien. Het weer was veel slechter dan de dagen ervoor en het zicht was ook niet zo goed. Met z’n tween skien is toch leuker dan alleen, al is het alleen maar omdat je dan samen in de lift kunt zitten. Na een paar uur waren we beiden moe en besloten we terug te gaan. De route naar beneden was echter een rooie piste en omdat ik toch wel een beetje kapot was ben ik maar weer met de lift naar beneden gegaan, terwijl Patrick wel gingen skien, hij kan namelijk iets beter skien dan ik. Verder die ik geloof ik niet zoveel meer vanavond, ik ben stiekem best moe van anderhalve week mensen om je heen. Deze week wordt alles weer redelijk normaal geloof ik.

Groetjes en tot volgende week!