Weinachtsfeier

Hallo allemaal,
Na een hele luie zondag en met veel spierpijn begon maandag de werkweek. Deze week moesten er plannen gemaakt worden, hoe en wat was me nog niet helemaal duidelijk. Tobias liet me even snel zien welke meetapperatuur ik nog kan installeren en daarna was het aan mij om een plan te maken. Ik moet uiteindelijk de energie en massabalans van het sneeuwdek in een bos modelleren. Er worden al verschillende metingen in dat bos gedaan, zoals bijvoorbeeld de inkomende en gereflecteerde straling, neerslag, windsnelheid, tempepatuur en nog een aantal andere dingen. Ik ga daar nog bodemtemperatuur en bodemvochtgehalte aan toevoegen. Zo weten jullie ook een beetje wat ik moet doen.
Dinsdag was het tijd voor de Matlab cursus. Dat was nog helemaal niet zo makkelijk, want het was in het duits, maar gelukkig praatte de “docent” langzaam en duidelijk. Ik heb wel veel geleerd en we hebben nog twee keer cursus. Voor de laatste keer moeten we zelf iets maken in Matlab en dat presenteren voor de rest van de groep. Dat wordt dus lachen, heb er nu al zin in. S’Middags ben ik nog even naar mijn meetsite geweest om te kijken waar ik welke meting wil doen.
Woensdag werd ik door mijn begeleider naar Klosters gestuurd om een lawine sonde te halen. Hij had er zelf geen tijd voor, dus mocht ik gaan. Aangezien ik geen auto heb, kon met de trein. Na het halen van de lawine sonde (best fijn, iets kopen en niks te hoeven betalen) had ik nog precies tijd om een nieuw boek te kopen. Heb het dikste fantasy boek gekocht, kan ik weer even vooruit. s’Avonds zou mijn huisgenoot Ben(jamin) lasagna koken. Toen ik om 6 uur thuiskwam met nogal veel honger stelde hij voor om om 8 uur! te beginnen met koken. En zo kreeg ik die avond les in het maken van lasagna, dat maak ik namelijk nooit, ach ja dat is weer eens dan anderen leren koken. Tijdens het koken werd Benni(een Duitse aio) nog gebeld en die bleek nog niet gegeten te hebben. Die was dus erg blij met ons, want hij kon zo aanschuiven. Het was erg gezellig en ze deden hun best om mij bij het gesprek te betrekken, ze begonnen zelfs moppen te vertellen, die ik wonder boven wonder kon volgen.
Dan het hoogtepunt van deze week: de kerst viering van het SLF. Het begon vrijdag om vier uur met een fakkel tocht naar de andere kant van het dorp. We werden verdeeld in groepen door middel van een plastic bekertje met een afkorting erop. Elke groep kreeg een slee mee met daarin een fles schnapps, thee, vier flessen gluhwein en koekjes. Alles moest op voor het einde van de wandeling. Het was echt net scouting! Onderweg moesten we allemaal spelletjes doen, zoals ballonnen met sneeuwballen over een speelveld verplaatsen. Het was hilarischen het wandelen ging echt op z’n elfendertisgt, elke 300 meter werd er een gluweinpauze gehouden. Om 7 uur gingen we eindelijk met de lift naar boven om te kunnen eten. Boven kregen we nog meer gluhwein op het terras en werd er een toespraak gehouden waar ik niets van begreep. Er waren een aantal mensen al naar binnen gegaan om bier te drinken, dat was eigenlijk een veel slimmer plan, want het sneeuwde. Het was erg gezellig en het eten was prima te doen, we kregen natuurlijk kaasfondue. Ik heb een boel nieuwe mensen leren kennen en het meedoen aan gesprekken gaat al beter. Na het eten moest elke groep nog een stukje opvoeren en ook dat was echt te grappig. Om twaalf uur ging de eerste lift naar beneden en omdat ik echt heel moe was en zaterdag wilde skien, leek me dat wel een goed plan. Mijn begeleider en ik dachten dat er geen bus meer ging dus liepen we meteen richting huis. Maar de rest die met de eerste lift was gegaan, was eerst gaan kijken of er niet nog een bus ging en die ging dus! Na 5 minuten werden we ingehaald dor een bus vol met SLF-mensen, achja een half uurtje lopen na zoveel gluhwein en kaasfondue kan geen kwaad.
Zterdag wilde ik weer skien, ik had geen les gebeokt maar wilde eigenlijk op dezelfde piste als vorige week oefenen. Iemand had mij echter aangeraden om naar een andere langere makkelijke blauwe piste te gaan. Toen ik daar aankwam zag het er helemaal niet zo makkelijk uit. De eerste keer was ik dan ook best een beetje bang, de tweede keer ging het al veel beter, maar daarna werd het zicht erg slecht en daar 3 keer ben ik weer na beneden gegaan. Bovendien was ik gevallen en had ik last van mijn ribben en mijn linker bovenbeen. Volgende week probeer ik weer les te nemen, want ik heb nog veel te leren! Ondanks dat ik gevallen ben, kan ik niet wachten tot ik volgende week weer kan skien. Vandaag kon ik helaas niet skien, want ik heb nog geen siezoenskaart en ik kan maar een keer een dagkaart terug krijgen, die van zaterdag dus. En om nou 55 franken te betalen voor een paar uur skien vind ik wat ver gaan als ik vanaf volgende week zoveel kan skien als ik wil. Bovendien ben ik hier nog 4 en een helave maand en heb ik dus nog tijd genoeg om te skien (en al die spierpijn helpt ook niet echt). Vandaag is dus weer een rustig dagje, maar er moest ook nog wat gewerkt worden.
Tot volgende keer maar weer!

Ps: wisten jullie trouwens dat de stopwoordjes dik, ranzig en paletti in het Duits op dezelfde manier gebruikt worden als in het Nederlands, best makkelijk dus.